نمونه‌ای موفق در فرار از ابتذال

کافه‌نوشت: ظاهر جذاب، زیبا و طراحی خاص خانه قهوه‌دان ((Don Café House در شهر پریشتینا جمهوری کوزوو بررسی آن به یک نمونه طراحی مفهومی را نه تنها جذاب بلکه ضروری می کند.

اما چرا ضروری؟ همه ما به خصوص در تهران احجام نخراشیده و غول‌آسای یک قوری یا سماور بدقواره را به یاد داریم. احجامی که اغلب در ناهماهنگی کامل با محیط اطراف، یک تنه مسئولیت ابتذال فضا را برعهده گرفته‌اند. قوری‌ها، دوچرخه‌ها، غول‌ها و کالسکه‌های گل که حضورشان را با توهین به زیبایی‌شناسی شهروندان، توی صورت می کوبند. در این وضعیت بررسی یک نمونه موفق از طراحی با رویکرد مفهومی از یک شی می‌تواند نگرش صحیحی در مواجهه با چنین ابتذال‌هایی ایجاد کند  و البته مانع از بروز اشتباهات بنیادی در طراحی‌ها به اصطلاح نوستالژیک شود.

به کارگیری مفاهیم در معماری به دلیل گستردگی برداشت‌ها و دیدگاه‌ها از محبوبیت زیادی میان هنرمندان خالق این آثار برخوردار است. از مفاهیم پیوند خورده با خاطرات و رویدادها تا مفاهیم ذهنی و انتزاعی. خانه قهوه‌دان با استفاده از یک کیسه قهوه نمونه‌ای موفق از اجرای یک مفهوم ساده و البته طبیعی در طراحی فضا را به نمایش گذاشته است.

موفق از این جهت که بلافاصله پس از ورود به آن احساس نمی کنید درون یک کیسه قهوه بزرگ افتاده اید بلکه آرام و با تفکرعمیق به این برداشت سوق پیدا می‌کنید. این وظیفه را بیش از ۱۳۰۰ قطعه تخته سه لایی روی دیوارهای اصلی برعهده گرفته‌اند که با ضرب‌آهنگی چشم‌نواز مخاطب را به درون دعوت می‌کند. این حجم چوبی صرفا برای زیبایی نیست و در ادامه‌ی خود کارکرد یافته و به فضایی برای نشستن تبدیل شده‌اند. همراه با چراغ‌های روشنایی هماهنگ که فرم‌هایی از دانه های قهوه را تداعی می‌کنند. این ترکیب مخاطب را در گام اول به تفکری وا‌می‌دارد که با سپری شدن زمان آرام آرام به پاسخ می‌رسد. شما در این مکان مشتاق به عمیق شدن در عناصر می‌شوید.

این پاسخ کنجکاوی درباره مفهوم تنیده شده در اجزا را به فرآیندی خوشایند نبدل کرده و بیش از هر فضای دیگری باعث توجه به جزئیات طراحی و معماری می شود. جزییات کاملا در هماهنگی هستند و در جای جای فضا پاسخ مناسبی به هر سئوال وجود دارد، بی آنکه عملکردی مخدوش شده باشد و یا زیاده روی در مفهوم، احساس نادانی در مخاطب خلق کند.

شرکت این آرچ (innarch) طراح این پروژه، رویکرد هوشمندانه ای در مبلمان داشته و بدون اغراق در مفهوم میزهای مواج با جزییات کوچکِ  تداعی کننده بافت قهوه را در کنار صندلی‌های راحت و روشن قرار داده است. این ترکیب در نهایت ضمن انتقال احساس آسایش و سادگی، رمزگشایی از مفهوم را لذت بخش‌تر کند.

طراحی فضا به گونه‌ای است که نورپردازی را غیریکنواخت و ظرفیت های متنوع نوری چه در روز و چه در شب را فراهم آورده، تابش نور روی فرم های مواج سایه اندازی های فریبنده ای خلق می کنند که جذابیت بصری را در حد خوبی ارتقا می دهد و به گردش چشم در فضا کمک زیادی کرده.  شکل چیدمان فضاهای نشیمن و تنوع آن، به خوبی از پس نیازهای مختلف حسی مشتریان برآمده و تقریبا برای هر تیپ شخصیتی و سلیقه ای با هر حال و هوا فضاسازی مناسب ایجاد کرده است.

رنگ بندی گرم با کنتراست نه چندان زیاد حس صمیمیت و آرامش را به ارمغان آورده. استفاده گسترده از چوب طبیعی، حسی از جنس طبیعت، گرما و امنیت را ایجاد می کند که در تعامل با فرم های منحنی و غیر گوشه دار تقویت می شوند. همگی  عناصر بخوبی در خدمت ساخت فضایی جذاب و سرشار از آرامش برای گذران وقت برآمده‌اند. می‌توان گفت خانه قهوه‌دان بخوبی از پس ساخت محیطی آرام و راحت که احساس آسایش و صمیمیت بیافریند، برآمده و کانسپت کیسه قهوه اش را در نهایت زیبایی و چشم نوازی با رعایت اصول اساسی معماری و بهره گیری از ترکیب‌های هوشمندانه و البته هنرمندانه به مخاطبین اش ارائه داده است و یک نمونه موفق کانسپت فرم را در حوزه کافه خلق کرده است.