چگونه تورم بر کافهداری اثر میگذارد: یا گران کن یا تعطیل!
- آزاده محنتی
- 3دقیقه
کافهنوشت: تورم به کافهدارها فشار آورده و آنها را با انتخابهای سختی روبهرو میکند. آنها ناچارند با شرایط جدید وفق پیدا کنند اما از طرفی فشار هزینههای زندگی شیوه خرج کردنِ مصرفکنندگانی که تحت فشار مالی هستند را هم تغییر داده است. رستوران جان مونتاگو در سیدنی سالها به خاطر ساندویچهایش شناخته میشود. این کافه در حومه بندری در وولومولو طرفداران پر و پا قرصی دارد، بهویژه در میان کسانی که از انتخاب نام رستوران خرسندند. این اسم از ارل ساندویچِ قرن هجدهم گرفته شده است. (جان مونتاگو، ارل ساندویچ در قرن هجدهم، شخصی است که اختراع یا رواج ساندویچ به او نسبت داده میشود. م.) اما پس از یک دهه خدمت به مشتریان، حالا دیگر رونق آن کمتر شده است. جمعیت صبحگاهی از بین رفته است و مشتریان کمتر به کافه میآیند، چرا که دورکاری و ساعت کاری شناور(که پس از کرونا فراگیر شده. م.) عادات غذایی را برهم زده و فشار هزینه های زندگی نیز رو به افزایش است. بسیاری از مشتریان، قهوه و تست را خودشان در خانههایشان درست می کنند.
مالک رستوران آقای نارادا کودینار، میگوید: «ما قبلاً صبحها ۳۵ تا ۴۰ رول بیکن و تخممرغ میفروختیم؛ حالا کمتر از نصف این تعداد میفروشیم. سال گذشته بسیار سخت گذشت. چیزهای زیادی هم پشت سر هم اتفاق افتادند و در نهایت این تورم بالا همان آخرین قطرهایست که جام را لبریز میکند.» کودینار تصمیم گرفته بود ماه آینده جان مونتاگو را تعطیل کند، اما حالا خریداری پیدا کرده که میخواهد در کسبوکار او سرمایهگذاری کند، به شکلی که خود کودینار دیگر به تنهایی قادر به انجامش نبوده است.
کسب و کارهای کوچک در سراسر استرالیا دورههای پرتلاطم زیادی را پشت سر گذاشتهاند، دورههایی همراه با تعطیلیهای زیاد، بازگشاییهای مجدد، تغییر مدل ساعتهای کاری و رواج دورکاری و کمبود نیروی کار. حال فشار تورمی، بسیاری از آنها را به آستانهی تعطیلی کشانده زیرا درست در زمانی که هزینهها رو به افزایش است؛ مصرف کنندگان در خرجکردن محتاطتر شدهاند.
در آمار اخیر نشان داده شد که نرخ تورم ماهانه استرالیا به بالاترین سطح خود در سال ۲۰۲۴ رسیده است. این شاخص جدید نشان میدهد که در کوتاهمدت نمیتوان به کاهش نرخ بهره امیدوار بود و هزینههای زندگی فشار زیادی بر خانوارها تحمیل خواهد کرد. ترکیب مداوم تورم با رشد اقتصادی ضعیف میتواند منجر به وضعیتی شبیه به رکود تورمی شود، وضعیتی اقتصادی نسبتاً ناخوشایند که آخرین بار در دهه ۱۹۷۰ مشاهده شده بود. برای بخش خدمات غذایی، قیمت مواد اولیه بهشدت بالا رفتهاند، اجارهها و هزینههای انرژی نیز افزایش یافتهاند. در عین حال، مشتریانی که با هزینه های بالای مسکن و اجارهخانههای سنگین یا افزایش هزینههای عمومی مواجه هستند، هزینههای غیرضروری مثل صبحانه در کافه را کاهش دادهاند.
کودینار میگوید که شرایط ناپایدار کسبوکار از ابتدای پاندمی تا به امروز تأثیر شخصی بزرگی بر او گذاشته است: «برای انسانها سخت است که این مسیر را طی کنند. ما برای چنین مشکلاتی ساخته نشدهایم.» کودینار همچنین مالک رستوران «یان»، یک رستوران آسیایی است که حالا تمرکز خود را بیشتر به آن معطوف کرده است. او میگوید: «ما نیاز داریم محیطهای باثباتتری داشته باشیم تا بتوان تصمیم گرفت چه کاری میخواهیم انجام دهیم.»
با وجود این مشکلات، مصرفکنندگان نیز تقریباً استفادهی همه چیز را کاهش میدهند، و بیشترین تأثیرش بر قشر جوان است و یا خانوادههایی که بدهی مسکن دارند؛ با این حال برخی هنوز حاضرند برای چیزهایی که برایشان مهم است هزینه کنند؛ مثلا برای بلیط کنسرت تیلور سوییت، برانچ در یک کافه فرانسوی یا یک ساندویچ گوشت دودی از رستوران جان مونتاگو.
کودینار میگوید: «بعضیها میگویند باید گزینههای ارزانتر در منو بگذاریم، اما واقعاً همان گزینههای ارزانتر هستند که کمتر فروش میروند، چون مشتری میتواند همان ارزانترها را هم به راحتی با چیزهای دیگر جایگزین کند. ساندویچ معروف ما ۲۵ دلار است و هنوز هم مردم میآیند، مینشینند و از آن لذت میبرند، و این چیزی است که ما را فعلا سرپا نگه داشته است.اما در عوض نان تست سادۀ ۶ دلاری با وجیمایت را نمیخرند. (وِجیمایت یک خمیر غلیظ و شورِ استرالیایی است که از عصاره مخمر ساخته میشود و معمولاً روی نان تست مالیده میشود. م.)
صاحبان کافهها میدانند اگر برای جلب مشتریانی که تحت فشار مالی هستند به سمت ارزانفروشی بروند، در نهایت مجبور خواهند شد با سوپرمارکتهایی رقابت کنند که ساندویچها و سوشیهای آماده میفروشند.
ریچارد مارشاندیز، صاحب فروشگاه اغذیهفروشی و برشتهکاری دانهی قهوه «میمولت وینزر» میگوید میخواهد منویی مقرونبهصرفه و باکیفیت ارائه دهد، حتی در حالیکه کسبوکارش با افزایش دیوانهوار هزینهها؛ از روغن زیتون و کره گرفته تا دانههای قهوه و شیر دست و پنجه نرم میکند.
این صاحب کسبوکار در ملبورن، میگوید:
«برای من خیلی مهم است که مشتریان بتوانند یک باگت فرانسوی با پنیر فرانسوی را با قیمتی مناسب داشته باشند، اما ما ماه گذشته برای اولین بار در سه سال گذشته مجبور شدیم قیمتها را افزایش دهیم. ما سعی کردیم تا جایی که میتوانیم قیمتها را پایین نگه داریم، اما به نقطهای رسیدیم که دیگر در توانمان نبود. میدانستم اگر این کار را نکنم مغازهام دوام نمیآورد.» مارشاندیز پیش از شروع همهگیری کرونا، کسبوکار خود را در سه شعبه اداره میکرد، اما تأثیرات آن باعث شد دو تا از آنها را تعطیل کند. او میگوید تفاوت قابل توجهی در نحوه خرج کردن مصرفکنندگان به وجود آمده است: «آنها قبلاً میآمدند و قهوه و چیزی شیرین سفارش میدادند، اما حالا، چون ما برشتهکاری میکنیم، بیشتر مردم برای خرید دانهی قهوه میآیند تا قهوهشان را خودشان در خانه درست کنند.»
همچنین برای مطالعه: تعرفه ۵۰ درصدی آمریکا بر قهوه برزیل
طبق دادههای اخیر، قیمت مصرفکننده نسبت به یک سال قبل ۴٪ افزایش یافته که بخشی از آن ناشی از افزایش قیمت برق و هزینههای مسکن، از جمله بالا رفتن اجارهها بوده است. قیمت مواد غذایی نسبت به مه ۲۰۲۳، ۳.۳٪ افزایش یافته و قیمت میوه و سبزیجات به شدت بالا رفته که به مصرفکنندگان و کسبوکارهای غذایی فشار زیادی وارد کرده است.
مارشاندیز میگوید ترکیب هزینههای بالا و فشار بر خانوارها تأثیری ویرانگر بر کسبوکارهای کوچک داشته است. او میگوید: «من کافههای متعددی را میشناسم که چون نتوانستند دوام بیاورند تعطیل شدند. دیگران میدانند اگر قیمتهایشان را افزایش ندهند، طی ۱۸ ماه آینده تعطیل خواهند شد. آنها همچنین میدانند ممکن است مشتریانشان توانایی پرداخت افزایش قیمت را نداشته باشند.»
منبع: گاردین
پست های مرتبط
کافه، پادزهرِ عصر انزوا
کافههای تهران به استقبال روز جهانی قهوه میروند