علیه سلطه لپتاپها
ساموئل پیپس در یادداشتش از سفری به یکی از کافههای قرن هفدهم نوشت: «به کافه رفتم و تمام آنجا پر بود از حرفزدن درباره ی یک آتشسوزی بزرگ». درآن زمان این مکانها قلب تپنده ی اجتماعی و مرکز شایعات نخبگان لندن بودند.
حالا برویم سراغ قرن بیستویکم؛ آن طبقه پرحرف جایش را به طبقه پرصدا داده است. کارمندان دورکاری که با سرعت روی صفحهکلید لپتاپهایشان میکوبند و برای شنیده شدن در تماسهای ویدیویی، صدایشان را بالاتر میبرند تا از میان صدای گوشخراش آسیاب شدن دانههای قهوه عبور کند.
با رشد دورکاری پس از همهگیری کرونا و ماندن طولانیمدت افراد در خانه، کافهها تبدیل به مقصدی برای کار از راه دور شدهاند. مکانی که تنها با خرید یک قهوه ی فلت وایت، میز و اینترنت وای فای برای کار کردن فراهم میشود.
اما حالا برخی دارند مقابله میکنند: بعضی کافهها در سراسر بریتانیا تابلوهایی نصب کردهاند با این مضمون: «اینجا منطقه بدون لپتاپ است.» هدف آنها از این حرکت بازپسگیری فضای آرام و تعامل اجتماعی است.
برای «اُلی گُلد»، یکی از مالکان نانوایی «پافامز» که آخرین شعبهاش را در سال ۲۰۲۲ افتتاح کرد، محدود کردن استفاده از لپتاپ در هر سه شعبه کافه لندن در ابتدا یک تصمیم تجاری بود تا گردش مشتری بیشتری ایجاد کند و به این ترتیب، امکان بقا برای کسبوکار فراهم شود.
او میگوید: «آن روزهای اول را خیلی خوب یادم هست که دوست داشتم کسی با لپتاپ بیاید و هشت ساعت آنجا بنشیند. اما فکر میکنم وقتی کار شلوغتر شد، مجبور شدیم تصمیمهایی بگیریم که بیشتر جنبه تجاری داشته باشند. «مردم چای سه پوندی میخریدند و تمام روز آنجا مینشستند… شما دیگر نمیتوانید با چنین شرایطی یک کسبوکار را سرپا نگه دارید.»
کمکم، گُلد احساس کرد که صفحههای لپتاپ هم به فضای اجتماعی و روحیه جمعی نان و شیرینی پافامز آسیب میزنند و هم حاشیه سود را کاهش میدهند. پس از ممنوعیت اولیه لپتاپ در روزهای تعطیل آخر هفته، تصمیم گرفت محدودیت استفاده از لپتاپ را در طول هفته نیز در همهی شعب اعمال کند. شعبه لندن سیاستی دارد که استفاده از لپتاپ را فقط در میزهای بلند و کنار پنجره مجاز میداند.
کریس چپلین، صاحب کافه مایک اند بی، در نیوبری، نیز ناامید شد؛ چرا که رؤیای افتتاح کافهای که حس خانه داشته باشد، به جای آن، به احساسی شبیه به اداره یک فضای کار اشتراکی تبدیل شد. او میگوید:
«گاهی روزها که وارد میشدم، لپتاپها همه جا بودند و به خودم میگفتم: بیایید به هدف اصلی که برای راهاندازی این کسبوکار داشتیم برگردیم، ایجاد یک اجتماع و تشویق مردم به آمدن و گفتوگو، چه با شریک زندگیشان، چه با خانواده یا دوستانشان. ما نمیخواهیم لپتاپها همه جا باشند چون انرژی و جو مکان را کاملاً تغییر میدهد. پیش آمده که چند نفر میآیند، بهصورت گروهی کار میکنند و بعد هم دور یک لپتاپ جمع میشوند و ما را انگار دفتر کارشان میکنند، و من واقعاً با این موضوع مخالف بودم.»
در نتیجه، آنها تصمیم گرفتند استفاده از لپتاپ را به یک ساعت در روز محدود کنند و در آخر هفتهها بهطور کامل ممنوع کنند؛ تصمیمی که با توجه به کوچک بودن کافه، آن را یک مصالحه منصفانه میدانستند. این ممنوعیت با یک نوشته دوستانه در کافه تشویق میشود که روی آن نوشته است: «ترجیح میدهیم میزها برای خنده، معاشقه و گفتوگو رزرو شوند.» این تصمیم بیشتر اوقات با استقبال خوب مشتریان روبهرو شده است.
کافه گراندد در منطقه باو لندن، که از ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعدازظهر در روزهای کاری هفته ممنوعیت استفاده از لپتاپ را اعمال کرده، با واکنشهای متفاوت مشتریان مواجه شده است.
بعضیها میگویند: “اوه بله، خیلی متأسفم، نمیدانستم”. وستینا پرانایته، مدیرکل گراندد میگوید: اما برخی دیگر با این موضوع مشکل دارند: «ما یک مشتری دائمی داشتیم که واقعاً از زمانی که کافه را باز میکردیم، حدود ساعت هفت و نیم صبح، میآمد و با لپتاپش تا ساعت سه بعدازظهر مینشست و فقط یک قهوه لانگ بلک سفارش میداد. او از سیاست ممنوعیت لپتاپ راضی نبود و متأسفانه ما را ترک کرد«.
طبق آمار اداره ملی آمار بریتانیا، بیش از یکچهارم بزرگسالان در پاییز گذشته بهصورت پارهوقت از خانه کار میکردند. اِد فیشر، دانشجوی دانشگاه و مشتری گراندد میگوید: «اجازه استفاده از لپتاپ در کافهها میتواند برای جوانترها که احتمالا فضای کافی برای کار و مطالعه در خانه ندارند، مفید باشد. خانهها در لندن میتوانند واقعاً کوچک و تنگ باشند. من در یک آپارتمان با چهار مرد دیگر زندگی میکنم… همه که خانههای بزرگ ندارند، پس اگر کسی بخواهد کمی کار انجام بدهد، کافه جای خوبی برای آمدن است.»
زنجیرههای کافه در بریتانیا، از جمله کاستا، کافه نرو و استارباکس، هنوز به موج محدودیتهای استفاده از لپتاپ که در کافههای مستقل اعمال میشود، نپیوستهاند؛ هرچند استارباکس در ایالات متحده و کانادا اخیراً سیاست «درهای باز» خود را که به مشتریان اجازه میداد بدون خرید از امکانات استفاده کنند و بنشینند، متوقف کرده است.
یکی از نمایندگان «بلک شیپ کافی» (Black Sheep Coffee)، که بیش از ۱۰۰ شعبه در سراسر جهان دارد، گفت:
«اینکه مشتریان میخواهند چگونه زمانشان را هنگام نوشیدن قهوه سپری کنند کاملاً به خودشان بستگی دارد. ما در بلک شیپ از همه استقبال میکنیم، چه با لپتاپ بیایند چه بدون آن: از دانشجو و سالمند گرفته تا حرفهایهای جوان و والدین خانهدار. فرقی ندارد تنها بیایید، با یک قرار ملاقات، یا با کل خانوادهتان، چه برای خواندن کتاب بیایید و چه برای برگزاری جلسه، ما اینجا هستیم تا خدمت کنیم و حس خوشامدگویی به شما بدهیم.»
منبع: The Guardian
پست های مرتبط
کافه، پادزهرِ عصر انزوا
کافههای تهران به استقبال روز جهانی قهوه میروند

